Η «κλιματική κρίση» αχρήστευσε το 112

Αντί να σώζει ζωές, το 112 καταστρέφει μια καλή ιδέα

Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει τελειώσει το Χάρβαρντ για να καταλάβει ότι το 112, με τον τρόπο που χρησιμοποιείται, είναι όχι μόνο άχρηστο αλλά και επικίνδυνο, όπως το να φωνάζεις «λύκος» για πλάκα είναι επικίνδυνο για την υγεία του κοπαδιού σου.

Σήμερα περπατούσαμε στην Πρέβεζα όταν άρχισαν ξαφνικά τα κινητά, δικά μας και των γύρω μας, να φωνάζουν. «Μας ειδοποιούν ότι θα βρέξει», σκεφτήκαμε, γνωρίζοντας ότι υπήρχαν σχετικές μετεωρολογικές προβλέψεις. Κανένας δεν έβγαλε το κινητό από την τσάντα ή την τσέπη, ή, αν το έβγαλε, το έκανε για να σταματήσει την αφήγηση του μηνύματος. Αναβάλαμε την ανάγνωση των μηνυμάτων για αργότερα. Το 112 έχει καταφέρει να μας κάνει να αγνοούμε τις προειδοποιήσεις του. Εγώ έχω απενεργοποιήσει το συγκεκριμένο σύστημα στο κινητό μου, γιατί δεν θέλω να με διακόπτουν με χαζομάρες όταν είμαι σε μάθημα ή σύσκεψη.

Η ψηλή προτεραιότητα του Cell Broadcast, όπως λέγεται το σύστημα που χρησιμοποιεί το 112, δεν είναι για μετεωρολογικές προγνώσεις ή για COVID. Το σύστημα υποστηρίζει και μηνύματα χαμηλότερης προτεραιότητας, που δεν θα αγνοήσουν τις τυχόν ρυθμίσεις για αθόρυβη λειτουργία της συσκευής. Η ψηλή προτεραιότητα είναι για περιπτώσεις όπου πρέπει να εκκενωθεί ένας οικισμός λόγω φωτιάς, η λόγω επερχόμενου κύματος πλημμύρας, ή για τσουνάμι, ή για επικείμενη τρομοκρατική επίθεση, πάντως για κάτι που απαιτεί την άμεση προσοχή μου, κάτι που επιβάλλει να αντιδράσω αυτό ακριβώς το λεπτό. Όχι για να αναστατώνει μια θεατρική παράσταση ή μια συναυλία για κάτι που θα γίνει την άλλη μέρα το πρωί. Και πάντως όχι για μια συνηθισμένη καταιγίδα.

Μήνυμα ψηλής προτεραιότητας από το 112 θα έπρεπε να λαμβάνουμε μια φορά στα 20 χρόνια. Αν το λαμβάνουμε δυο φορές το χρόνο, σημαίνει ότι κάποιος το χρησιμοποιεί λάθος σε βαθμό να το καθιστά άχρηστο.