Τα κουνούπια είναι ακόμη εδώ

Ο καιρός στην Ελλάδα παραμένει φυσιολογικός για την εποχή. Στην πρώτη σελίδα της Καθημερινής υπονοείται όμως πως τα κουνούπια που ακόμα, Νοέμβρη μήνα, είναι εδώ, είναι αποτέλεσμα της «κλιματικής κρίσης».

Το άρθρο ξεκινάει έτσι:

Αρχές Νοεμβρίου και βρίσκονται ακόμη εδώ. Μας ξυπνούν με το βουητό τους τις νύχτες. Μας τσιμπούν. Πίνουν το αίμα μας. Είναι ξεκάθαρο ότι εποχικότητα των κουνουπιών δεν υφίσταται πλέον.

Δεν είμαι εντομολόγος. Δεν έχω δει μετρήσεις για το πόσα κουνούπια υπήρχαν τους περασμένους Νοέμβριους για να συγκρίνω με το φετινό. Ούτε με βοηθάει η μνήμη μου. Δεν θυμάμαι πώς ήταν από κουνούπια ο Νοέμβριος του 2022, πόσο μάλλον του 1992. Παρόλα αυτά ο αρθρογράφος θεωρεί «ξεκάθαρο» ότι εποχικότητα των κουνουπιών δεν υφίσταται πλέον. Δεν αιτιολογεί το πώς το βρίσκει ξεκάθαρο αυτό. Δεν αναφέρει ούτε τι λένε σχετικά οι επιστήμονες ούτε πως κρατάει ημερολόγιο κουνουπιών εδώ και δεκαετίες.

Το άρθρο είναι μεγάλο και ανακατεύει ένα σωρό πράγματα, όπως ότι έχουν αυξηθεί τα κρούσματα δάγκειου πυρετού, ότι στο Παρίσι υπάρχουν κοριοί, ότι το κουνούπι τίγρης έχει εμφανιστεί στη Ουάσιγκτον, κάπου ανακατεύει και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, καθώς και την εντομοφαγία, και αναφέρεται και στο πρόβλημα της εντομοφοβίας. Για να ασχοληθώ με όλα αυτά θα έπρεπε να γράψω τόμο. Έτσι θα σταθώ στο ότι είναι «ξεκάθαρο ότι εποχικότητα των κουνουπιών δεν υφίσταται πλέον», και στο ότι αυτό οφείλεται στην «κλιματική κρίση». Αυτά δεν αιτιολογούνται στο υπόλοιπο άρθρο, και δεν τα σχολιάζουν οι επιστήμονες που αναφέρονται στο άρθρο—αυτοί κάνουν μόνο προβλέψεις για το τι θα γίνει στο μέλλον.

Δεν είμαι εντομολόγος, αλλά έχω διαβάσει μερικά βασικά πράγματα για τα κουνούπια. Η ζωή τους περνάει από τέσσερα στάδια: αυγό, σκουλήκι, νύμφη και ενήλικο. Καθένα από αυτά τα στάδια κρατάει πάνω-κάτω μία εβδομάδα. Το ενήλικο κουνούπι τελικά γεννάει αυγά, θέλει όμως κι αυτό καμιά βδομαδούλα από τότε που βγαίνει από το κουκούλι του.

Όταν κάνει κρύο, τα ενήλικα κουνούπια πεθαίνουν. Στα άλλα τρία στάδια όμως, δεν πεθαίνουν, αλλά σταματάει η ανάπτυξή τους, «παγώνουν» δηλαδή στο στάδιο που βρίσκονται, και όταν ξανακάνει ζέστη συνεχίζουν να αναπτύσσονται από κει που είχαν μείνει. Έτσι, αν κάνει ένα μεγάλο κρύο που κρατήσει για μήνες, όταν βάλει ζέστη οι νύμφες θα γίνουν ενήλικα, τα σκουλήκια νύμφες, κλπ. Κανένα πρόβλημα. Μπορεί το καλοκαίρι που θα ακολουθήσει να γίνεται χαμός από κουνούπια. Για να είναι λίγα τα κουνούπια χρειάζεται εναλλαγή ανάμεσα σε ζέστη και κρύο. Για παράδειγμα, αν μετά από ένα μεγάλο κρύο βάλει ζέστη, και η ζέστη κρατήσει περίπου μία εβδομάδα, οπότε σχεδόν όλες οι νύμφες θα γίνουν ενήλικα, και όλα τα σκουλήκια θα γίνουν νύμφες κλπ., και τότε βάλει ξανά κρύο και πεθάνουν τα ενήλικα πριν προλάβουν να γεννήσουν, τότε δεν υπάρχουν πια αυγά, υπάρχουν μόνο σκουλήκια και νύμφες. Αν αυτή η εναλλαγή γίνει πολλές φορές, τότε τα κουνούπια σχεδόν θα εξολοθρευτούν. Γι’ αυτό και στην Ισλανδία δεν υπάρχει κουνούπι ούτε για δείγμα: γιατί εκεί τέτοιες εναλλαγές του καιρού είναι συχνές και συνηθισμένες.

Δεν είναι λοιπόν θέμα εποχικότητας. Αν έχει ζέστη (πάνω από 12-15 βαθμούς), τότε θα έχει κουνούπια. Όμως το πόσα κουνούπια θα έχει εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι θερμοκρασιακές διακυμάνσεις υπήρχαν τους προηγούμενους μήνες.

Αν υπήρχαν ασυνήθιστα πολλές θερμοκρασιακές διακυμάνσεις, θα υπάρχουν ασυνήθιστα λίγα κουνούπια. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο αρθρογράφος θα γράψει για το ότι ο καιρός τρελάθηκε και πως αυτό οφείλεται στην «κλιματική κρίση». Αν δεν υπήρχαν θερμοκρασιακές μεταβολές, θα υπάρχουν πολλά κουνούπια, και ο αρθρογράφος θα γράψει για το ότι τα κουνούπια είναι ακόμα μαζί μας Νοέμβρη μήνα και πως αυτό οφείλεται στην «κλιματική κρίση».