Έναν Ιούνιο πριν περίπου 20 χρόνια περπατούσα με μια φίλη στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου κάτω απ’ το μεσημεριάτικο ήλιο.
«Δεν την αντέχω αυτή τη ζέστη!» μου λέει κάποια στιγμή.
«Αν δεν αντέχεις αυτή τη ζέστη, τι θα γίνει όταν βάλει καύσωνα;» της απάντησα.
«Μα έχει 35 βαθμούς!» μου απάντησε.
Σίγουρα δεν είχε 35 βαθμούς—είχε περίπου 30. Ήταν μια δροσερή καλοκαιρινή μέρα, όπως είναι συνήθως ο Ιούνιος. Πού είχε λάβει την πληροφορία ότι είχε 35 βαθμούς; Προφανώς από τα μέσα ενημέρωσης. Μπορεί να προβλεπόταν ότι κάπου στη χώρα θα είχε 35 βαθμούς και να το μετέδωσαν ως «Θα καεί η Αθήνα! Έρχεται ζέστη με θερμοκρασίες ως 35 βαθμούς!»
Ακόμα κι αν είχε 35 βαθμούς, γιατί μια νέα γυναίκα να ενοχλείται τόσο σε μια διαδρομή 10 λεπτών; Ο άνθρωπος είναι το θηλαστικό με το τελειότερο σύστημα ρύθμισης θερμοκρασίας σώματος. Με εγκέφαλο που μας δίνει τη δυνατότητα να βάζουμε και να βγάζουμε το τρίχωμά μας κατά βούληση και να ανάβουμε φωτιά, και με ιδρωτοποιούς αδένες σχεδόν σ’ όλο το σώμα, μπορούμε να ζήσουμε απ’ το Κουβέιτ ως τη Σιβηρία. Η σωματική αντοχή μας σε ψηλές θερμοκρασίες είναι εξαιρετική. Ακόμα και με 40 βαθμούς μπορούμε να συνεχίζουμε τη δουλειά μας, έστω κι αν δεν είναι η καλύτερή μας, ενώ τα σκυλάκια είναι σωριασμένα με ανοιχτό στόμα και υποφέρουν.
Να τι είπε σχετικά ο πρωταθλητής στο άλμα εις μήκος Μίλτος Τεντόγλου μετά από την καλή εμφάνισή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Μαδρίτη:
Αυτές οι συνθήκες εδώ μπορεί να φαίνονται πολύ δύσκολες, γιατί νομίζω έχει 38 βαθμούς, πρέπει να κάνεις πολύ καλή διαχείριση ενέργειας, γιατί μπορείς να σβήσεις πολύ γρήγορα, αλλά πιστεύω ότι είναι οι καλύτερες συνθήκες άμα θες να κάνεις επίδοση. Μπορεί να είναι λίγο αφόρητη η ζέστη αλλά είναι για τα καλύτερα.
Βέβαια μη λιποθυμήσετε στον καύσωνα και μετά λέτε ότι εγώ σας είπα να το κάνετε. Δεν λέω να βγείτε στον ήλιο μεσημέρι με 40 βαθμούς για σκάψιμο. Με τις γνωστές προφυλάξεις όμως (π.χ. ελαφριά ρούχα, καπέλο καλής ποιότητας, μπόλικο νερό), οι συνθήκες αυτές δεν είναι κάτι τρομερό για έναν υγιή άνθρωπο.
Σχετικό: