Μια θεωρία απορρίπτεται όταν η πραγματικότητα διαφωνεί
Υπάρχει όμως μια εξαίρεση
Το 1915 ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δημοσίευσε μια καινούργια θεωρία της βαρύτητας, γνωστή και ως γενική θεωρία της σχετικότητας, που τάραξε τα νερά στον επιστημονικό κόσμο, αφού εκθρόνισε τη θεωρία της βαρύτητας του Newton (αυτήν που μάθαμε στο σχολείο και συνοψίζεται στον τύπο F = G×m₁×m₂/r²), η οποία ήταν βασικό θεμέλιο της φυσικής από το 1687. Η θεωρία του Αϊνστάιν εξηγούσε πολλά πράγματα, όπως την τροχιά του Ερμή γύρω απ’ τον ήλιο, που ως τότε ήταν μυστήριο, και προέβλεπε επίσης κάτι που κανείς δεν είχε παρατηρήσει: ότι η βαρύτητα «τραβάει» και το φως. Ότι δηλαδή αν μια ακτίνα φωτός περάσει κοντά από τον ήλιο, ο ήλιος θα τη στρίψει. Ότι, δηλαδή, αν μπορούσαμε να δούμε αστέρια που στον ουρανό βρίσκονται πολύ κοντά στον ήλιο, λόγω του στριψίματος θα φαίνονταν λίγο μετατοπισμένα σε σχέση με την πραγματική τους θέση. (Ενδέχεται και με τη θεωρία του Newton να στρίβουν οι ακτίνες, αλλά πολύ λιγότερο απ’ ό,τι με τη θεωρία της σχετικότητας.)
Λίγα χρόνια αργότερα διοργανώθηκαν δύο αποστολές, σε δύο διαφορετικά σημεία της γης, ένα στη δυτική Αφρική και ένα στη Βραζιλία, όπου εστάλησαν τηλεσκόπια και άλλα όργανα, για να μετρήσουν τη μετατόπιση των αστεριών στη μοναδική περίπτωση που μπορούμε να δούμε αστέρια κοντά στον ήλιο: σε μια ολική έκλειψη ηλίου. Με κομμένη την ανάσα ο επιστημονικός κόσμος περίμενε τις μετρήσεις που έγιναν στη διάρκεια της έκλειψης στις 29 Μαΐου 1919, και που επαναλήφθηκαν λίγους μήνες αργότερα, ώστε να μετρηθούν για σύγκριση οι θέσεις των ίδιων αστεριών τη νύχτα, όταν τα αστέρια ήταν μακριά απ’ τον ήλιο. Όταν τελικά ήρθαν οι μετρήσεις που επιβεβαίωσαν ότι η παράξενη αυτή καινούργια θεωρία έδινε σωστά αποτελέσματα, ενώ η θεωρία του Newton έδινε λάθος, ο επιστημονικός σεισμός έφτασε στα μέσα ενημέρωσης και στο ευρύ κοινό, κάνοντας το όνομα του Αϊνστάιν διάσημο σε όλο τον κόσμο.
Μπορείτε να φανταστείτε τι θα είχε γίνει αν οι μετρήσεις είχαν δείξει ότι η θεωρία του Αϊνστάιν δεν έδινε σωστά αποτελέσματα; Σίγουρα κάποιοι θα απογοητεύονταν και ίσως κάποιοι να χαίρονταν, είναι όμως δύσκολο να φανταστούμε ότι απλά θα αγνοούσαμε το αποτέλεσμα των μετρήσεων, ότι θα λέγαμε «δεν έχει σημασία τι λένε οι μετρήσεις, η θεωρία αυτή μας αρέσει και άρα ισχύει».
Και όμως, αυτό ακριβώς γίνεται με την κλιματική αλλαγή, και αυτό είναι άλλος ένας ελέφαντας για τον οποίο κανείς δεν μιλάει. Στις 12 Οκτωβρίου 2009, ο κλιματολόγος Κέβιν Τρένμπερθ έγραψε σε άλλους γνωστούς κλιματολόγους, σε ένα email που διέρρευσε:
Είναι γεγονός ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί προς το παρόν έχει σταματήσει να αυξάνεται η θερμοκρασία, και είναι εξοργιστικό το ότι δεν μπορούμε.
Να λοιπόν που και ο ίδιος ο κλιματολόγος παραδέχεται ότι η θεωρία του δεν δίνει σωστά αποτελέσματα. Δεν είναι η μόνη περίπτωση. Για παράδειγμα, μια επιστήμονας που ειδικεύεται στους πάγους της Αρκτικής ανέφερε ότι ο θαλάσσιος πάγος «λιώνει πολύ γρηγορότερα απ’ ό,τι περιμέναμε βάσει των κλιματικών μοντέλων». Μια στιγμή! Αυτό σημαίνει ότι τα μοντέλα δεν δουλεύουν σωστά!
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς από αυτούς τους επιστήμονες μήπως η θεωρία τους δεν είναι σωστή; Όχι βέβαια. Όταν η αύξηση της θερμοκρασίας είναι μικρότερη απ’ ό,τι περιμένουν, όπως στην περίπτωση του Κέβιν Τρένμπερθ, είτε το αγνοούν είτε θεωρούν ότι οι μετρήσεις είναι λάθος. Όταν είναι μεγαλύτερη απ’ ό,τι περιμένουν, όπως στην περίπτωση της Αρκτικής, τότε το θεωρούν απόδειξη ότι όχι μόνο η θεωρία της κλιματικής αλλαγής ισχύει, αλλά ότι τα πράγματα είναι χειρότερα απ’ ό,τι νόμιζαν.