Είναι ρύπος το διοξείδιο του άνθρακα;

Αν ναι, τότε απλά και μόνο το ότι υπάρχουμε είναι ρυπογόνο

Δεν θα μπορούσα να το πω καλύτερα (και μάλιστα προφορικά, μέσα σε έναμιση λεπτό!) από το δημοσιογράφο Alex Newman (βίντεο από εκδήλωση ξεκινώντας στο 41:34):

Πολλά σχετικά μ’ αυτό το περιβαλλοντικό ζήτημα βασίζονται σε μια θεμελιωδώς εσφαλμένη παραδοχή. Βασίζονται στην ιδέα ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι ρύπος. Ενώ, όπως διαπιστώνω μετά από συνεντεύξεις με εκατοντάδες κορυφαίους επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένων πολλών που συνεργάζονται με την IPCC, η αντίληψη πως το διοξείδιο του άνθρακα είναι ρύπος είναι εξωφρενική. Εκπνέουμε περίπου ένα κιλό κάθε μέρα. Το ποσοστό των αερίων θερμοκηπίου που αποτελείται από ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι κλάσμα του κλάσματος του 1%. Η ιδέα ότι αυτό θα καταστρέψει τον πλανήτη ή θα αλλάξει τη θερμοκρασία της Γης είναι εντελώς γελοία.

Όμως από απολυταρχική σκοπιά, αν μπορείς να πείσεις τον κόσμο ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι ρύπος—δεν υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα που να μην παράγει διοξείδιο του άνθρακα, περιλαμβανομένου του να ζεις, να πεθαίνεις, να ανάβεις το φως—κάθε πτυχή της ζωής σου, αν αποδεχτούμε την ιδέα ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι ρύπος, έρχεται τότε στον κανονιστικό έλεγχο εκείνων που ισχυρίζονται ότι μας σώζουν από τη ρύπανση. Έτσι, όταν κάνουν αυτές τις περιβαλλοντικές μελέτες και λένε, για παράδειγμα, ότι το αποτύπωμά σου θα είναι μικρότερο αν τρως έντομα ή οδηγείς ηλεκτρικό αυτοκίνητο, αυτό δεν λέει τίποτα για το αν ωφελείται ή όχι το περιβάλλον.

Στην πραγματικότητα, το διαξείδιο του άνθρακα είναι πολύ ωφέλιμο για το περιβάλλον. Σε συνέντευξή μου με τον σύμβουλο του Τραμπ για το κλίμα, τον δρ. William Happer, καθηγητή φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, είπε ότι η Γη διψάει για διοξείδιο του άνθρακα. Και από τότε που υπήρξε μια μικρή αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα τα τελευταία εκατό χρόνια, τα φυτά έχουν γίνει πιο πράσινα, οι γεωργικές αποδόσεις έχουν βελτιωθεί. Πρέπει, λοιπόν, να εξετάσουμε τη θεμελιώδη παραδοχή εδώ: Είναι το διοξείδιο του άνθρακα ρύπος; Αν δεν είναι, τότε όλα αυτά τα υποτιθέμενα περιβαλλοντικά οφέλη είναι φαντασίες.

Επαναλαμβάνω για έμφαση μερικά πράγματα: «Το ποσοστό των αερίων θερμοκηπίου που αποτελείται από ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι κλάσμα του κλάσματος του 1%.» Πράγματι, σε πρόσφατο άρθρο του, ο Κουτσογιάννης έχει εξηγήσει ότι η συμμετοχή του διοξειδίου του άνθρακα στο φαινόμενο θερμοκηπίου είναι 4-5%. Οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι το 4% των συνολικών. Πολλαπλασιάζοντας αυτά τα δύο νούμερα προκύπτει ένα υποτιθέμενο 0.2% ανθρώπινης συνεισφοράς στο φαινόμενο θερμοκηπίου.

D. Koutsoyiannis, Relative importance of carbon dioxide and water in the greenhouse effect: Does the tail wag the dog?, Science of Climate Change, 4 (2), 36–78, doi:10.53234/scc202411/01, 2024.

Όμως τα πράγματα είναι πιο γελοία απ’ ό,τι νομίζει ο δημοσιογράφος. Αυτό το σκεπτικό θα ήταν σωστό αν η αύξηση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 4% οδηγούσε όντως σε αύξηση της συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Για πολλούς λόγους αυτό δεν ισχύει, και ο πιο προφανής είναι πως παρά τη μεγάλη πτώση στις ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στη διάρκεια των lockdown λόγω COVID19, η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα συνέχισε να αυξάνεται με τον ίδιο ρυθμό. Επομένως η αύξηση συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να αναζητηθεί σε άλλες αιτίες.

D. Koutsoyiannis, and Z. W. Kundzewicz, Atmospheric temperature and CO₂: Hen-or-egg causality?, Sci, 2 (4), 83, doi:10.3390/sci2040083, 2020.

Το δεύτερο που θέλω να επαναλάβω είναι αυτό: «Από απολυταρχική σκοπιά, αν μπορείς να πείσεις τον κόσμο ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι ρύπος, κάθε πτυχή της ζωής σου έρχεται στον κανονιστικό έλεγχο εκείνων που ισχυρίζονται ότι μας σώζουν από τη ρύπανση.» Σε παρόμοια συμπεράσματα έχω καταλήξει κι εγώ σε προηγούμενες αναρτήσεις μου.

Η σκοπιμότητα του πετρελαϊκού λόμπυ

Υιοθετήθηκε το «Σύμφωνο για το Μέλλον» από τον ΟΗΕ