Υιοθετήθηκε το «Σύμφωνο για το Μέλλον» από τον ΟΗΕ

Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και με ύποπτες διευκρινίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Την περασμένη Κυριακή ο ΟΗΕ υιοθέτησε το «Σύμφωνο για το μέλλον», για το οποίο είχα γράψει πριν δύο μήνες.

Η σκοπιμότητα του πετρελαϊκού λόμπυ

Έριξα μια γρήγορη ματιά στο 50σέλιδο κείμενο, που είναι γεμάτο επαναλήψεις και φανφάρες. Θα φροντίσουμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα φροντίσουμε τις γυναίκες, θα φροντίσουμε το περιβάλλον, θα φροντίσουμε τις γυναίκες, θα φροντίσουμε την κλιματική αλλαγή, θα φροντίσουμε τις γυναίκες, κλπ. (Αν ήμουν γυναίκα θα ανησυχούσα πολύ με την τόση φροντίδα—η λέξη “women” εμφανίζεται 52 φορές.) Δεν ξέρω να διαβάζω ανάμεσα στις γραμμές στο συγκεκριμένο είδος κειμένου, και δυσκολεύομαι να καταλάβω πού το πάνε (αν και μερικές φράσεις, όπως «μετασχηματισμός της παγκόσμιας διακυβέρνησης», βγάζουν μάτι). Όποιος θέλει μπορεί να μάθει περισσότερα στο άρθρο του Derrick Broze, που ανέφερα και την προηγούμενη φορά, και σε σειρά άρθρων των Thi Thuy van Dinh και David Bell.¹

Θα σταθώ λοιπόν σε δύο μόνο σημεία. Το πρώτο είναι η αρχή του Συμφώνου:

Εμείς, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, που εκπροσωπούμε τους λαούς του κόσμου, …

Για να δούμε πόσο οι εν λόγω αρχηγοί εκπροσωπούν τους λαούς του κόσμου κατά την υπογραφή του εν λόγω συμφώνου, δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε τα σχετικά δημοσιεύματα. Αν ψάξετε στο διαδίκτυο με τις λέξεις «Σύμφωνο για το μέλλον», θα βρείτε πολλά, π.χ. σε Σκάι, MSN, Εφημερίδα Συντακτών, Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ΕΡΤ, Καθημερινή κ.ά. Αν όμως ψάξετε για ό,τι δημοσιεύθηκε μέχρι μία εβδομάδα πριν την υιοθέτηση, θα δείτε ότι το πλήθος των δημοσιευμάτων σε κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης είναι αρκετά μικρότερο. Για την ακρίβεια ισούται με μηδέν. Τα ελάχιστα άρθρα που υπάρχουν δημοσιεύθηκαν σε περιθωριακά μέσα ενημέρωσης.²

Αυτή η συμφωνία ετοιμαζόταν και συζητιόταν στον ΟΗΕ επί δύο χρόνια. Για αυτά τα δύο χρόνια υπήρχε άκρα του τάφου σιωπή στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης—όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Αφού οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων εκπροσωπούν, όπως λένε, τους λαούς του κόσμου, γιατί κρατούσαν τους εν λόγω λαούς στο σκοτάδι επί δύο χρόνια, και τους ενημερώνουν για το τι αποφάσισαν μόνο όταν το αποφάσισαν; Προφανώς αυτό δεν είναι εκπροσώπηση. Το κείμενο του Συμφώνου ξεκινάει λοιπόν με ψέμα στην πρώτη πρόταση.

Το δεύτερο θέμα στο οποίο θα σταθώ είναι αυτό που αναγράφεται στο τέλος της δεύτερης σελίδας (άρθρο 13):

Κάθε δέσμευση σ’ αυτό το σύμφωνο είναι πλήρως συμβατή και ευθυγραμμισμένη με το διεθνές δίκαιο, περιλαμβανομένου του δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Γιατί ο συντάκτης του κειμένου νιώθει την ανάγκη να κάνει αυτή τη διευκρίνιση; Υπήρχε περίπτωση η δέσμευση να μην είναι ευθυγραμμισμένη με το διεθνές δίκαιο; Υπήρχε περίπτωση να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα; Είναι σαν να κάνεις μια νέα γνωριμία, και κάποια στιγμή, στο άσχετο, ο άνθρωπος που μόλις γνώρισες να σου λέει «ξέρεις, είμαι τίμιος». Αν κάποιος μου έλεγε κάτι τέτοιο θα κουμπωνόμουν—και ακόμα περισσότερο αν η πρώτη κουβέντα που μου είχε πει ήταν ψέμα.

1. Το τελευταίο από τα πέντε αυτά άρθρα είναι το The UN Machinery against Human Rights, και ξεκινάει με συνδέσμους προς τα προηγούμενα τέσσερα.

2. Δύο που βρήκα είναι στο pronews και στο EL.