Ως τώρα στους Ελέφαντες έχω υποστηρίξει ότι το κυρίαρχο αφήγημα για την «κλιματική αλλαγή» δεν ισχύει. Υπάρχει περίληψη σε παλαιότερο άρθρο μου.
Σημαίνει αυτό ότι το κλίμα είναι σταθερό; Η απάντηση είναι όχι. Όπως έχω γράψει:
Υπάρχουν ξερές μέρες και υγρές μέρες, ξερές χρονιές και υγρές χρονιές, ξερές δεκαετίες και υγρές δεκαετίες, και ξεροί και υγροί αιώνες.
Είμαστε λοιπόν ανήμποροι απέναντι στα καπρίτσια της φύσης; Η απάντηση είναι ναι και όχι. Το «ναι» το έχει εξηγήσει ο George Carlin στο κλασικό του νούμερο Save the planet (που είναι από το 1991):
Θέλετε να ξέρετε πώς τα πάει ο πλανήτης; Ρωτήστε εκείνους τους ανθρώπους στην Πομπηία, που είναι ακινητοποιημένοι μέσα στην ηφαιστειακή τέφρα: «Πώς τα πάει ο πλανήτης;» Ρωτήστε εκείνους τους ανθρώπους στην Πόλη του Μεξικού ή την Αρμενία ή εκατό άλλα μέρη, που είναι θαμμένοι κάτω από χιλιάδες τόνους ερείπια από σεισμό, αν νιώθουν ότι απειλούν τον πλανήτη.
Υπάρχουν όμως πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να αυξήσουμε την πιθανότητα να γλιτώσουμε, όπως να φτιάχνουμε φράγματα για να αποθηκεύουμε νερό τις καλές χρονιές ώστε να το έχουμε τις κακές, να χτίζουμε τις πόλεις εκεί που δεν πλημμυρίζει, να κατασκευάζουμε αντιπλημμυρικά έργα, να χρησιμοποιούμε (λελογισμένα) θέρμανση και κλιματισμό, κλπ. Πολλά από αυτά τα κάνει ο άνθρωπος από τότε που υπάρχει.
Το 1740-41, μια εναλλαγή εκπληκτικών κρύων με ασυνήθιστες ξηρασίες κατέστρεψε τις σοδειές και τα σπαρτά στην Ιρλανδία, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι να πεθάνουν από πείνα και επιδημίες σε ένα πληθυσμό μόλις δυόμιση εκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι δύσκολο να φανταστούμε καιρικά φαινόμενα που θα σκορπούσαν τόσο θάνατο σήμερα, και ο λόγος είναι κυρίως η τεχνολογία και η ενέργεια. Αυτό είναι που πρέπει να κάνουμε για ακόμα περισσότερη βελτίωση: να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία και την ενέργεια (περιλαμβανομένου του άνθρακα και του πετρελαίου) για να δίνουμε λύσεις.
Παραθέτω δύο σχετικές διαφάνειες από παρουσίαση του Κουτσογιάννη: